عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام:
لَوْ یَعْلَمُ النَّاسُ مَا فِی فَضْلِ مَعْرِفَةِ اللَّهِ مَا مَدُّوا أَعْیُنَهُمْ إِلى مَا مُتِّعَ بِهِ الْأَعْدَاءُ مِنْ زَهْرَةِ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَ نَعِیمِهَا، وَ کَانَتْ دُنْیَاهُمْ أَقَلَّ عِنْدَهُمْ مِمَّا یَطَؤُونَهُ بِأَرْجُلِهِمْ، وَ لَنُعِّمُوا بِمَعْرِفَةِ اللَّهِ وَ تَلَذَّذُوا بِهَا تَلَذُّذَ مَنْ لَمْ یَزَلْ فِی رَوْضَاتِ الْجِنَانِ مَعَ أَوْلِیَاءِ اللَّهِ.
الکافی (ط - دارالحدیث) ؛ ج15 ؛ ص563
لو : حرف شرطیه غیر عامل، مبنی بر سکون/ حرف شرط
یعلم : فعل ، مضارع، مفرد مذکر غایب، ثلاثی مجرد، سالم، متعدی، معلوم/فعل شرط
الناس: اسم ، غیرمصدر،جامد، اسم جمع، معرفه به ال، معرب/فاعل
ما: اسم استفهام، مبنی برسکون در محل نصب / مفعول برای یعلم