قال رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله:

ما مِن أحَدٍ إلا و لَهُ شیطانٌ

صدرالمتألهین، تفسیر القرآن الکریم، ج‏5، ص: 223

ما: مشبه به لیس.     من: حرف جر، زائد

احد: اسم، مفرد، مذکر، جامد، متصرف، نکره، معرب /اسم ما(لفظا مجرور و محلا مرفوع)

خبرما، موجودٌ یا یکونُ (تامه) محذوف است.

الا: از أداة حصر     و: واو حالیه

شیطان: اسم، مفرد؛ مذکر، اسم فاعل (مشتق از ریشه شطن به معنای دور شدن، شیطان بر وزن فیعال به معنای «دور شده از رحمت حق) ،نکره، معرب /مبتدأ مؤخّر مرفوع (مسوغ نکره بودن مبتدا دخول مای نافیه بر آن است) 

جمله “له شیطانٌ” در محل نصب حال برای احد

رسول خدا صلی الله علیه و آله:

هیچکس نیست مگر در حالی که شیطانی برای اوست.