یَا مَلْجَأَ کُلِّ مَطْرُودٍ

  فَقْدُ الاَْحِبَّةِ غُرْبَةٌ. فَقْدُ.. مبتدا مرفوع به ضمه الاَْحِبَّةِ.. مضاف الیه غُرْبَةٌ… خبر مرفوع به ضمه امام(عليه السلام) فرمود: از دست دادن دوستان غربت است! حکمت 65 نهج البلاغه بیشتر »

  و قَالَ (علیه‏ السلام) الْحَذَرَ الْحَذَرَ فَوَ اللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ حَتَّى کَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ الْحَذَرَ..باب تحذیر.. مفعول به برای فعل محذوف الْحَذَرَ.. تاکید لفظی فَوَاللَّهِ.. فاء استینافیه.. واو قسم.. مجرور به کسره لَقَدْ.. حرف قسم.. حرف تحقیق… بیشتر »

اِذَا احْتَشَمَ الْمُؤْمِنُ اَخاهُ فَقَدْ فارَقَهُ. زمانى که مؤمن برادرش را به خشم آورد، از او جدایى نموده است. إِذَا.. مفعول فیه. احْتَشَمَ.. فعل ماضی مبنی بر فتحه. باب افتعال. حشم. افتعل. الْمُؤْمِنُ.. فاعل مرفوع. اَخا…مفعول به منصوب به الف… بیشتر »

اتَّخَذُوا الشَّیْطَانَ لِأَمْرِهِمْ مِلَاکاً وَ اتَّخَذَهُمْ لَهُ أَشْرَاکاً فَبَاضَ وَ فَرَّخَ فِی صُدُورِهِمْ وَ دَبَّ وَ دَرَجَ فِی حُجُورِهِمْ فَنَظَرَ بِأَعْیُنِهِمْ وَ نَطَقَ بِأَلْسِنَتِهِمْ فَرَکِبَ بِهِمُ الزَّلَلَ وَ زَیَّنَ لَهُمُ الْخَطَلَ… بیشتر »