اِذَا احْتَشَمَ الْمُؤْمِنُ اَخاهُ فَقَدْ فارَقَهُ. زمانى که مؤمن برادرش را به خشم آورد، از او جدایى نموده است. إِذَا.. مفعول فیه. احْتَشَمَ.. فعل ماضی مبنی بر فتحه. باب افتعال. حشم. افتعل. الْمُؤْمِنُ.. فاعل مرفوع. اَخا…مفعول به منصوب به الف… بیشتر »
