یَا مَلْجَأَ کُلِّ مَطْرُودٍ

ماهِ عشق و جنون آمد 

و حکایت شروع می شود.. 

حکایتِ کرب و بلا

حکایتِ شهیدِ اشک، وفاداری، اسیری 

و در آخر.. حکایتِ یک نفر که خواهد آمد. 

او خواهد آمد.. 

عطر و رایحه ی محرم به مشام می رسد.. 

دلم برای حال و هوایت تنگ شده است..

هر شب روضه.. 

هر شب توسل و دست به دامن یک معصوم شدن.. 
دنیای عشق را سر میبرند.. 

تیر به گلوی غنچه ای می‌زنند که روحش به اندازه ی دنیا و آخرتی، بزرگی و معرفت دارد.. 

گل نو شکفته ی باغ احمدی را پر پر و اربا اربا میکنند

دریای غیرت و وفاداری را..

از دریای غیرت سخن گفتن برایم سخت است، انگار تیر به قلبم می‌زنند، به یاد او که می افتم، قلبم آتش می‌گیرد.. 
صداهایی به گوش ِ جان، می رسد.. صدای ِ دلخراش ِ پاره شدن ِ مشک ِ پر از وفاداری به برادر و عشق به سه ساله.. 

صدای افتادن دستی از بلندی پاهای اسب..

صدای افتادن علمدار و پشت بندش یا اخا ادرک اخا.. 

صدای لالایی گفتن یک مادر..

صدای نگرانی قلب یک خواهر.. 

چه غوغایی در پیش است‌؛ 

ولی این غمنامه پایانی خوش دارد..

صدایی خواهیم شنید با محتوای عشق و امید و انتقام از مسبب های ِ این غمنامه.. 
بله او خواهد آمد

هایکو کتاب 

پشت این پرچینِ آبی، پا به پایِ آفتاب،همیشه با هم هستیم

هایکو کتاب

شب سیزدهم، کنار رود خیّن،. دسته گل را به آب باید داد

هایکو کتاب 

هشت هزار خاطراتِ خیس، عریان در برابر باد

هایکو کتاب 

هشت هزار خاطرات خیس وقتی جنگ تمام شود

هایکو کتاب. 

غم خانه ء فاطمه زهرا

مهربان ترین مادر

داستانی که تمام نمی شود

هایکو کتاب

غم های جانسوز ِ یک شب و روز عاشورا، داستانی که تمام نمی شود 

شهید خودم!!

 برادرم!! 

در این دنیای پر هیاهو، که دل ها، سنگ و محبت ِِ واقعی، کم رنگ شده، با دل من چه کرده ای؟؟

دلم ریش می‌شود وقتی یاد مظلومیتت می افتم.. انگار لحظه لحظه ی واقعه ی عاشورا جلوی چشمان ِِ پر از اشکم به تصویر کشیده می‌شود. 

اربا اربا شدن ِ حضرت علی اکبر علیه السلام..

سرِ  بریده ی شهید اشک، حضرت حسین علیه السلام.. 

چشمانِ نگرانِ مادر.. 

و خواهری که جز زیبایی چیزی ندید.. 

نگاه پر صلابت و پر غرورت، نشانی از حضرت علمدار دارد که قلبم را به آتش می‌کشد.. 

ای شهید ِ بی سر ِ سربلند!!

 ای صیاد ِ دل های بی قرار!!

دیدی آخر، رو سفید شدی!!!! 

دیدی خریدارت خدا بود!!! 

اندیشیدن به تو روضه ایست جان سوز که تا بی نهایت ادامه دارد..

پ. ن: دلنوشته ای به برادر شهیدم.. شهیدِ بی سر، شهید محسن.. 

پ. ن: هایکوی شهدایی من.. 

گُربه لِنگ دراز!!! 

زمان هیچ گاه برای موشها متوقف نمی شود، 

هرگز دل مبند

هایکو کتاب.. 

هایکو کتاب مهربان ترین مادر!!! جانا!! بگو چگونه دل از حسین کندی؟؟؟ 

مادرم..  فاطمه ی زهرایم.. در آن روز و شب عاشورا.. در آن وانفسای ِ سر بریدن و دست بریدن، بگو چگونه از حسین ع دل بریدی؟؟؟

غصه نخور.. برخیز.. تا خراسان راهی نیست..

نگو که راهم دور است… شاید یک پلک به هم زدن باشد. 

چشمانت را بر هم بگذار.. تصویر ضریح را در قاب چشمانت بنشان..

سلام بده..

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا السلام علیکم و رحمت الله و برکاته..

زیارت قبول.. 

یا امام‌ غریبم!! یا امام‌ غریبان!!

کاش آنقدر خوب بودم، آنقدر نور داشتم و قلبم به وسعت دریا بود تا تو هم دلتنگ من میشدی..

پ. ن: مرا ببخش که این همه کم سو هستم، مرا یاری کن..

چشمان ِ بیدار

حماسه حسینی

خدا بود و دیگر هیچ نبود

#هایکوکتاب 
چشمان ِ بیدار ِ حماسه ی حسینی، خدا بود و دیگر هیچ نبود
آری تنها چشمان ِ بیدار ِ حماسه ی امام حسین علیه السلام، خدا بود و بس..

لشکر ِ مقابل،کور بودند؛ چرا که خداوند بر چشم و دلشان مُهر زده بود.. 

یاران ِ امام علیه السلام هم، با چشمانی خدایی این حماسه را به تماشا نشسته بودند.

از همین رو بود که حضرت زینب سلام الله علیها، در جواب ِ آن ملعون گفتند” ما رایت الا جمیلا” جز زیبایی چیزی ندیدم

​ حکم قرائت زن ها در نماز
در صورتیکه نامحرم صدایشان را نمی شنود مخیّرند که بلند یا آهسته بخوانند.
   اگر نامحرم صدایشان را می شنود:
 مشهور : بنابر احتیاط واجب ، آهسته بخواند. 
آیات عظام رهبری ، مکارم ، زنجانی : بنابر احتیاط مستحب آهسته بخواند.
 آیت الله بهجت : در صورت شنیدن نامحرم واجب است که آهسته بخواند.[۱] 
 نکته:  به نظر همه مراجع زنان نيز بايد حمد و سوره نماز ظهر و عصر را آهسته بخوانند.

منبع: 
[۱] . توضیح المسائل مراجع مسأله ۹۹۲ و۹۹۳ و ۹۹۴ ، آجوبه الإستفتاءات سؤال ۴۷۱

سلام علیکم یا امام‌ ِ غریبم.. 

آرامش ِ دلم توای..مأوا و مأمنم توای.. 

شاه توای.. ماه ِ شب ِ تار، توای..

نور تویی، شور توای.. قرار ِ بی قرار، توای

در خیل جمعیت، تنها نشسته ام و منتظر، منتظر ِ کبوتر ِ دل طلایی ِ حرمت تا بیاید و من، نامه ی پر از سلام و ارادت و دلتنگی و عشقم را به او بدهم، نامه ای که در آن، میلاد شما را تبریک گفته و از دل ِ هزار هزار بار شوریده و شکسته نالیده ام.. 

میدانم قابل نیستم؛ ولی قابل بدانم و کبوتر ِ عشق و امیدم را بفرست. 

من منتظرم و می‌دانم او خواهد آمد..

​بسم الله

هنوز بعد از سال ها گاهی به او فکر میکنم و برایش دعا میکنم، نه فقط برای او، بلکه برای همه ی دختران سرزمینم، بلکه همه ی دختران مسلمان.. 

 برای اولین و آخرین بار او را در بین صفوف نماز جمعه دیدم، دو جمعه پشت سر هم دعوتی داشتم از طرف حضرت معصومه سلام الله علیها، کنار دستم نشسته بود، فقط لبخندی تحویلش دادم، او آنقدر دلش پر بود که از اول تا آخر زندگی اش را برایم گفت، از راهی دور آمده بود، تنهای تنها.. ، کسی همراهش نبود، کسی هم خبر نداشت که کجا آمده، دختری تقریبا 38ساله، مثل باران بهار گریه میکرد، از دست مادرش فرار کرده بود.

زندگی عجیبی داشت، می‌گفت سال ها پیش آن زمان که کودکی بیش نبودم، پدرم به اهالی خانه حمله کرد، تمام بچه ها را سوزاند، مادرم فقط توانست مرا نجات بدهد، میگفت بعد از سالها پدرم سزای کارش را دید

من ماندم و مادرم، مادری که بیش از حد به من وابسته شده بود، ظاهرا سالم، ولی بر اثر داغ بچه هایش گاهی باعث آزار میشد، می‌گفت مرا خیلی دوست دارد و همین باعث شده بود که هیچ کاری نتواند انجام دهد نه دانشگاه، نه ازدواج، نه تفریح.. هیچ بر هیچ و او  که جانش به لبش رسیده بود، فرار را بر قرار ترجیح داده بود

پناه آورده بود به حضرت معصومه سلام الله علیها میگفت همین جا بست می‌نشینم تا جوابی بگیرم، او خواهر من است مگر می‌شود خواهر جواب ِ درخواست ِخواهر را ندهد؟ آن هم خواهر ِ به این معصومی.. 

خواهر ِ امام ِ غریب، تمام امیدش بود و تمام ِ امید همه، پیر و جوان، بزرگ و کوچک. 

خیلی ها هستند که سرگذشت های عجیب این چنینی دارند و همه و همه به یک مأمن و پناهگاه نیاز دارند.

یا حضرت معصومه س به حق حضرت رضا علیه السلام خودت، همه ی دختران و جوانان ما را عاقبت به خیر بگردان.

پ. ن: هنوز دارم حسرت میخورم که چرا از او شماره نگرفتم تا از حالش با خبر شوم.

​از دور توجهم را جلب کرد، داشت به سرعت از دیوار صاف بالا می‌رفت، کمی که بالا رفت افتاد پایین، صدمه ای ندید دوباره بلند شد، با نیروی بیشتری شروع کرد به بالا رفتن، رفت و رفت و رفت، باز دوباره تلپی افتاد پایین ولی باز بلافاصله بلند شد..

چه اراده ای!!! اصلا خسته نمیشد، نمیدانم آن بالا دنبال چه می‌گشت ولی هر چه که بود برایش حتما اهمیت زیادی داشته.

دوستم از آن طرف تر گفت: مورچه ها موجودات عجیبی هستند، پرتلاش، خستگی ناپذیر، هدف دار. گفت کاش کمی از مورچه ها یاد می‌گرفتیم، تا جان در بدن دارند برای رسیدن به هدف تلاش می‌کنند، برای روز های سخت شان توشه جمع می‌کنند، دور اندیش هستند

گفتم بله.. ای کاش ما هم توشه جمع میکردیم، برای روزی که هیچ کس از توشه اش به دیگری نمی‌دهد، روزی که همه از همدیگر فرار میکنند، روزی که “یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ وَأُمِّهِ وَأَبِیهِ وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ لِکُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ” است.  روزی که هر کسی گرفتاری دارد و همان گرفتاری خودش برایش بس است و مجال این نیست که به فکر کس دیگری باشد.

​گفت یادت نمی‌رود؟ با اطمینان ِ خاطر گفتم من؟؟ هرگز… 

و قرار ِ ما این بود که بر سر قول و قرارمان بمانیم

قرار ِ ما عشق ِ پر از وفاداری بود نمی‌دانستم آنقدر سرگرم ِ خاله بازی ِ دنیا میشوم که فراموشی گریبانم را می‌گیرد.

نمی‌دانستم برای ِ رهایی از تمام ِ قید و بند ها ، باید وفادار ماند بر سر ِ قول و قرار

آمدم و فراموش کردم..

  و این همه غم و تنهایی، تاوان ِ فراموشی است، تاوان ِ بی وفایی است

سوال: اگر مرد در هنگام طلاق زن را فریب داده یا تهدید کند و زن از مهریه اش بگذرد و از روی ترس کاملاً رضایت به این امر دهد مثلا از خطری که برای آشنایان نزدیکش ممکن است ایجاد شود؛ آیا زن می تواند پس از یکسال پشیمان شده و حق خودش را مطالبه نماید؟

پاسخ:   

امام خامنه ای: اگر اکراه به حد سلب اختیار رسیده باشد، می توانید مطالبه کنید، اما اگر به دلیل ملاحظه مصلحت، مانند حفظ آبرو یا خلاصی از مشقت، مهریه را ــ هر چند با بی میلی و کراهت ــ بخشیده اید، حق مطالبه ندارید. [1]  

آیت الله مکارم: در صورتی که زن بتواند با دلیل معتبر ثابت کند که مجبور به بخشیدن مهریه بوده می تواند آن را مطالبه کند. [2]

 آیت الله سیستانی: اگر بخشش از روى ترس و اكراه بوده باطل است و حق مطالبه دارد. [3]  

آیت الله شبیری زنجانی: چنانچه به ابراء مهریه، اکراه شده باشد مهریه ساقط نشده است. [4]

آیت الله فاضل: اگر زن مهریه را درحال اختیار ببخشد هرچند فریب بخورد دو باره نمی‌تواند شرعا مهریه را طلب کند، اما اگر از ترس مهریه را ببخشد و قلبا راضی به بخشیدن مهریه نباشد، مهریه بخشیده نمی‌شود هر وقت ترس بر طرف شود می‌تواند مهریه اش را طلب کند. [5]

 پی نوشت: 

[1]. استفتاء اینترنتی پایگاه اطلاع رسانی آیت الله خامنه ای، شماره استفتاء: 7123e1fda9e00f8f24314c71442e89cc.

2. استفتاء اينترنتی پايگاه اطلاع رسانی حضرت آيت الله مکارم، کد رهگیری: 9503040149.

[3]. استفتاء اينترنتی پايگاه اطلاع رسانی حضرت آيت الله سیستانی؛ شماره سوال: 482964.

[4]. استفتاء اينترنتی پايگاه اطلاع رسانی حضرت آيت الله شبیری؛ شماره سوال: 30218.

[5]. استفتاء اينترنتی پايگاه اطلاع رسانی حضرت آيت الله فاضل؛ شماره سوال: 9500618

آیا کاشت ناخن مانع غسل و وضو است؟  

پاسخ: 

آیت الله خامنه ای : با فرض صدق زینت، باید از نامحرم پوشانده شود. 1- در صورت کاشت ناخن، براى وضو و غسل باید مانع ـ ولو با صرف هزینه ممکن ـ برطرف گردد. 2- چنانچه می‌داند امکان برطرف‌کردن آن نیست و یا رفع آن با مشقّت غیر قابل تحمّل همراه بوده و یا ضرر قابل توجهى دارد، در وقت نماز باید وضو یا غسل را انجام دهد سپس مبادرت به این کار کند و وضو و غسل‌هاى بعدى را باید به‌صورت جبیره انجام دهد(یعنى با دست مرطوب مانع را مسح نماید) 3- در صورتى که امکان برطرف کردن آن ـ ولو در روز‌های بعد ـ باشد و برطرف نکند، وضو و غسل جبیره باطل خواهد بود . 

آیت الله سیستانی :‌ ناخن کاشته شده مانع از وضو و غسل وتیمم است و باید آن را جدا کند و تا جدا کردن آن به احتیاط واجب بین وضو و تیمم یا غسل و تیمم - به اختلاف وظیفه مکلف - جمع نماید.

آیت الله مکارم شیرازی :‌ در صورتی که ضرورتی برای این کار نباشد آن را ترک کنند، و چنانچه ضرورتی وجود داشته باشد و امکان جداسازی ناخن های مصنوعی به هنگام غسل و وضو نباشد، با آن وضو و غسل جبیره ای می گیرند.

آیت الله وحید خراسانی :‌ کاشتن ناخن که موجب نرسیدن آب به پوست یا ناخن اصلی در وضو و غسل می باشد جایز نیست. در فرض کاشتن واجب است اگرچه به حرج و مشقت بیافتد ناخن کاشته شده را بردارد و اگر حتی با حرج و مشتقت قابل برداشتن نبود بنابراحتیاط واجب باید هم وضو و غسل جبیره انجام دهد و هم تیمم نماید

منبع: استفتاء از سایت مراجع عظام

شهیداحمدصداقتی، متولد اول آذر ۱۳۳۹ است که در عملیات «فرمانده کل‌قوا خمینی روح‌خدا» دست راستش را از دست داد؛ این مجروحیت او را از ادامه حضور در جبهه بازنداشت و بارها به جبهه اعزام شد تا اینکه در عملیات محرم در حالیکه بیسیم‌چی لشکر ۱۴ امام حسین(ع) بود، دست دیگرش قطع شد و در این هنگام شاسی گوشی را با پا فشار داده و گفت: « سلام من را به حضرت امام برسانید و بگویید رزمندگان در اجرای اوامر شما کوتاهی نکردند؛ وضع ما خوب است؛ مهمات،غذا، همه چیز داریم، منظورم را که می‌فهمید؟ » پس از چند لحظه صدای او قطع شد و هرچه او را صدا زدند جواب نداد بعد خبر آمد آن عزیز بزرگوار در همان لحظه به شهادت رسیده بود.

ســوال: اگر در نماز شب بجای استغفار برای چهل مومن ، فقط استغفار برای مومنین بکنیم ، آیا این نماز درست است ؟

پاسخ: نماز شب یازده رکعت است . چهار تا دو رکعتی به نیت نماز شب و دو رکعت به نیت نماز شفع و یک رکعت به نیت نماز وتر است . اگر قنوت گرفت که مستحب است چهل مومن را دعا کنید و نام ببریم از کسانی که حقی به گردن ما دارند ومی توانند مرده یا زنده باشند ⬅می توانید در قنوت یک صلوات بفرستید یا فقط استغفار برای مومنین بکنید . می توانید قنوت هم نگیرید و فقط یازده رکعت را بخوانید .

​سوال: حکم کسی که آب جو صفر درصد خورده چیست و چه نوع آب جو حلال است؟

پاسخ:   امام خامنه ای: آب جو (فُقّاع) در صورتى كه داراى نشيش و جوشش باشد، حرام است اگر چه مست کننده نباشد، ولی باید توجه داشته باشید ماء الشعیر طبی پاک است و خوردن آن اشکال ندارد. [1]

آیت الله مکارم: مشروب الکلي که از جو گرفته مي شود و به آن آبجو مي گويند حرام و از جهت نجاست مانند شراب است، ولي آبي که براي خواص طبي از جو مي گيرند و به آن ماء الشعير مي گويند و ابدا مسکر نيست، پاک و حلال است. [2]

 آیت الله شبیری زنجانی: اگر در آن ماده مست کننده وجود داشته، هرچند به دلیل مقدار ناچیزش مستی نیاورد،  نجس است و استفاده از آن جایز نیست. [3]

 آیت الله سیستانی: نوشیدنی که از جو گرفته می شود و به آن فقاع می گویند قطعا حرام است و به احتیاط واجب نجس است و این نوشیدنی معمولا سبب مستی نمی شود بلکه موجب نشأه است که می توان آن را مستی جزئی نامید و ظاهراً منشأ آن وجود الکل به مقدار کم است. پس اگر نوشیدنی مورد سوال از ابتدا کاملا بدون الکل ساخته شود که به آن فقاع گفته نشود ، اشکال ندارد. در غیر این صورت حرام است هر چند پس از تولید الکل را کاملا از آن جدا کنند. [4]

پی نوشت: [1]. استفتاء اینترنتی پایگاه اطلاع رسانی آیت الله خامنه ای، شماره استفتاء: AbjfhcXERU.

2. استفتاء اينترنتی پايگاه اطلاع رسانی حضرت آيت الله مکارم، کد رهگیری: 9711160083.

[3]. استفتاء اينترنتی پايگاه اطلاع رسانی حضرت آيت الله شبیری زنجانی، شماره سوال: 62178.

[4]. استفتاء اينترنتی پايگاه اطلاع رسانی حضرت آيت الله سیستانی؛ شماره سوال: 821809.

سؤال : وظیفه فرزند در قبال نماز و روزه قضای پدر و مادری که نسبت به انجام وظایف شرعی خود بی توجه بوده اند، چیست؟
 پاسخ:

  طبق نظر اکثر فقها نماز و روزه قضای پدر بر پسر بزرگ تر واجب است؛ یعنی بر پسر بزرگ تر واجب است نماز و روزه های فوت شده پدر را بعد از مرگش یا خود انجام دهد یا کسی را اجیر کند. البته برخی از مراجع نماز و روزه پدر و مادر هر دو را واجب می دانند.
باید توجه داشت که برخی از فقها می فرمایند این تکلیف (وجوب قضای نماز و روزه پدر یا پدر و مادر) حتی اگر پدر و مادر از روی نافرمانی نماز و روزه خود را نخوانند، نیز متوجه پسر بزرگتر است،
 اما برخی دیگر می فرمایند در چنین صورتی واجب نیست یا بهتر است که پسر بزرگتر قضا نماید.
آيت‌الله‌ خامنه‌اى: اگر پدر و نيز بنا بر احتياط واجب مادر، روزه خود را به‌خاطر عذرى ـ غير از سفر ـ به‌جاى نياورده و با اين‌كه می ‏توانسته آن را قضا كند، قضا نيز نكرده است بر پسر بزرگتر آنان واجب است كه پس از مرگ آنان خودش يا به‌وسيله اجير، قضاى آن روزه را به‌جا بياورد. و اما آن‌چه به‌خاطر سفر به‌جا نياورده ‏اند واجب است حتى در صورتى كه فرصت و امكان قضا را هم نيافته ‏اند، آن را قضا كند.
روزه‌هايى را كه پدر و مادر عمداً به‌جا نياورده ‏اند بنا بر احتياط بايد به‌وسيله پسر بزرگتر ـ شخصاً يا با گرفتن اجير ـ قضا شود.
 آیت الله مکارم شیرازی:‌ بر پسر بزرگتر واجب است نمازها و روزه هایى که والدین بر اثر عذر شرعى ترک کرده و موفّق بر قضاى آن نشده اند را بجا آورد، و نسبت به غیر آن وظیفه اى ندارد. مگر اینکه وصیّتى کرده باشند که مطابق آن باید عمل کرد. هر چند در صورت امکان شایسته است فرزندان نسبت به آنچه بر آنها واجب نیست نیز اقدام کنند.

 آیت الله وحید خراسانی:‌ اگر پدر نمازهاى واجب خود را به جا نياورده باشد ، و مى توانسته است قضا كند ـ و بنابر احتياط ـ هر چند از روى نافرمانى ترك كرده باشد ، يا صحيح به جا نياورده باشد ، بر پسر بزرگترش واجب است كه بعد از مرگش به جا آورد ، يا براى او اجير بگيرد ، و قضاى نمازهاى مادر بر او واجب نيست هر چند احوط است.ـ   بعد از مرگ پدر ، پسر بزرگتر بايد قضاى روزه او را به تفصيلى كه در مسأله بالا گذشت به جا آورد.
آیت الله سیستانی:‌ اگر پدر نماز خود را بجا نیاورده باشد و می‌توانسته است قضا کند، چنانچه از روی نافرمانی ترک نکرده باشد، بر پسر بزرگ‌ترش ـ بنا بر احتیاط واجب ـ است که بعد از مرگش بجا آورد، یا برای او اجیر بگیرد. و قضای نمازهای مادر بر او واجب نیست، هرچند بهتر است.

منبع:

توضیح المسائل مراجع  مسئله  1390