مواضعی که واجب است ضمیر بصورت “منفصل” بیاید

زمانی‌که محصورفیه باشد.
 اَمَرَ اَلَّا تَعبُدُوا اِلَّا اِیَّاهُ

زمانی‌که برعاملش مقدم شود.
 اِیَّاكَ نَعبُدُ

 زمانی‌که مبتدا باشد.
 هُوَ الاَوَّلُ وَ الآخِرُ

زمانی‌که عاملش محذوف باشد.
 اِیَّاكَ وَالکِذب

 زمانی‌که عاملش حرف نفی باشد.
 مَا هُنَّ اُمَّهَاتِهِم

زمانی‌که میان ضمیر و عاملش فاصله شود.
 یُخرِجُونَ الرَّسُولَ وَ اِیَّاکُم

منبع… @sarf_v_nahv