یَا مَلْجَأَ کُلِّ مَطْرُودٍ

مواضعی که واجب است ضمیر بصورت “منفصل” بیاید زمانی‌که محصورفیه باشد.  اَمَرَ اَلَّا تَعبُدُوا اِلَّا اِیَّاهُ زمانی‌که برعاملش مقدم شود.  اِیَّاكَ نَعبُدُ  زمانی‌که مبتدا باشد.  هُوَ الاَوَّلُ وَ الآخِرُ زمانی‌که عاملش محذوف باشد.  اِیَّاكَ… بیشتر »