قطاری که به سمت خدا می‌رفت،
اندکی در ایستگاه دنیا توقف کرد. 

از جهان تا خدا هزار ایستگاه بود.
در هر ایستگاه که قطار می‌ایستاد، کسی کم می‌شد. 
قطار می‌گذشت و سبک می‌شد.
قطاری که به سمت خدا می‌رفت، به ایستگاه بهشت رسید. 

پیامبر گفت:
«اینجا بهشت است. مسافران بهشتی پیاده شوند،
اما اینجا ایستگاه آخر نیست»
مسافرانی پیاده شدند، اما اندکی، باز هم ماندند. 

قطار دوباره راه افتاد و بهشت جا ماند.
آنگاه خدا رو به مسافرانش کرد و گفت:
«راز من همین بود.
آن‌‌کس که مرا می‌خواهد،
در ایستگاه بهشت پیاده نخواهد شد . . .»

منبع.. پیامبری از کنار خانه ما رد شد. عرفان نظرآهاری