موصول دو قسم است:

1- حرفی 2- اسمی

1⃣ موصول حرفی آن است که با صله‌اش تأویل به مصدر برود و آن پنج حرف است:

«أن ، کي ، أنَّ ، لو ، ما»

«أن» و «کي» مخصوص جمله‌های فعلیه هستند
ولی بقیه مخصوص جمله‌های اسمیه هستند.

2⃣ موصول اسمی آن است که در افاده‌ی معنی، محتاج به جمله‌ی صله باشد و بر دو قسم است؛

الف: موصولاتی که برای معانی مختلفه استعمال می شوند و به آن‌ها موصولات مختص گفته می‌شود.

الّذی، الّذان(الّذَینِ)، الّذِینَ

الّتي، الّتان(الّتَینِ)، اللّاتي، اللائی، اللّواتي و…

ب: موصولاتی که برای تمام صیغه‌ها به یک لفظ می‌آید و به آن ها موصول مشترک گفته می‌شود.

من، ما، ال، أيُّ، ذا، ذو الطائیه

منبع.. @nahvekarbord