​
#به_قلم_خودم
دلم دارد بی قراری می کند.
بی قرار است و منتظر.
منتظر سالروز مژده ای هستم که پیامبر مهربانی ها هزار و اندی سال پیش داده بود.
ساعت ها، دقیقه ها و حتی ثانیه ها دارند نفس زنان پیش می روند تا خود را به لحظه ی ناب تولد برسانند و این لحظه ی ناب دارد برای آمدن ناز می کند، حتما نازش خریدار دارد.
ناز او را مادری پهلو شکسته خریدار است.
آری او نازش را می خرد، چرا که آمدن او یعنی آمدن منتقم پسرش، شهیدش، حسین(ع).
او می آید و انتقام می گیرد.
دوست دارم زمان در همان لحظه متوقف شود تا به لحظه ی ظهور لبیک گوید.
آری آن لحظه وصف نشدنی است.
و من بی قرار آن لحظه هستم