یَا مَلْجَأَ کُلِّ مَطْرُودٍ

حکمت شماره 2 نهج البلاغه ازری بِنَفسِه مِن اِستَشعَرَ الطَّمَعَ و رَضِیَ بِالذُّلِ مَن کَشَفَ عَن ضُرِّه و هانَت علیه نَفسُه مَن امَّر علیها لسانَه ازری/فعل ماضی بنفس/جارو مجرور متعلق به فعل فوق ه/مضاف الیه برای نفس من/فاعل برای ازری و موصوله استشعر/صله… بیشتر »