دوست دارم گریه کنم، دوست دارم به اندازه ای که پر شود دنیا از اشک هایم، نه!! بهتر بگویم لبریز شود، اشک بریزم.

جوشنم را گم کرده ام شما آن را ندیده اید؟؟ جوشنی داشتم کبیر، وقتی پر میشدم از نا آرامی، آن را می پوشیدم و با آن پر می شدم از آرامش.

اگر او را دیدید نشانی ام را به او بدهید. ناکجا آباد..کنج ویرانه..روسیاه و دل شکسته..پشت درخت پشیمانی…منتظر  با کمری  خمیده، ایستاده ام..