یَه مُشکی بی یَه موری رَهتن رهتن رهتن دنبال رزق و روزیشون ایگشتن وقتی مَهلی گشتن یه کله پاچی پیدا کردن کله پاچه نه پاکی پیکی، نهانش وه چاله موری وَیسا وَه هونه مُشک رَه وَه سی هیمه موری طمع وش ایبره ایگه تا تاته مُشک نومده مو یه پره ی کُمیشه بخروم سر فاتیله ایورداره که پره ی کُمه بخره ایوفته مِن کله پاچه وه بین ایره مُشک ایا ایبینه تا موری نه نیسی، تی خُوش ایگه په تو ایگی تاته موری وه کوچو رَهته، گو تا تاته موری نویچنه یه پره ی کمی شه بخروم. یو هم سر قابلمه نه ور ایداره تا تاته موری افتاده من کله پاچه و ورشروهسه، دو دسی ایزنه داخل سر خوش ایگه: “وووی خل وه سره تاته مُشک که تاته موری خشه کشت” ترجمه  یه موشی بود یه مورچه رفتن رفتن رفتن دنبال رزق و روزیشون میگشتن وقتی خیلی گشتن، یه کله پاچه پیدا کردن، کله پاچه رو پاک کردن، گذاشتن رو آتیش که بپزه، مورچه توی خونه موند، موش رفت برا هیزم، مورچه طمع کرد و با خودش گفت تا پسر خاله موش نیومده من برم یه کمی از شکم کله پاچه بخورم، سر پاتیل رو که برمیداره میوفته توی پاتیل  و از بین میره. موش میاد میبینه مورچه رو نیست، میگه پسر خاله مورچه کجا رفته؟ با خودش میگه تا مورچه رو نیست برم یه کمی از شکمش بخورم. سر قابلمه رو که برمیداره میبینه تا پسر خاله مورچه تو کله پاچه افتاده و پخته شده، دو دستی میزنه تو سر خودش و میگه: وووووی خاک بر سره پسرخاله موش که پسر خاله مورچه خودش رو کُشت