محرم آمد

محرم ماه ِ غم..غمی که با خون و عشق آمیخته شد..

ماه ِ دست های بریده…دست هایی که یاری گر برادر شد..

ماه ِ بی بابا شدن..بابایی که بی مانند شد..

ماه ِ بی برادر شدن، برادری که شجاعت در او ریشه دار بود..

ماه ِ سرهای ِ بر نیزه..سر هایی که خورشید خجالت زده ی آن ها شد..

ماه ِ دامن های ِ سوخته، ماه ِ دل های ِ سوخته..دل هایی که یاد خدا در آن طنین انداز شد..

ماه ِ اسارت..اسارت ِ گل ها ی رنگارنگ ِ عصمت..

ماه ِ گهواره ی خالی..گهواره ای که حضرت ِ رباب در کنار ِ آن، بی خواب شد..

سلام بر حسین ِ امام. سلام می دهم و تمنای جواب دارم.

سلام بر لب های قرآن خوان..لب هایی که بوسه گاه ِ پیامبر شد. .

سلام بر رگ های بریده..رگ هایی که بوسه گاه ِ خواهر شد..

سلام بر بانوی گوشه ی قتلگاه..بانویی که صاحب عزا شد..

سلام بر ماه ِ دل ِ تنگ ِ من، عباس..عباسی که علمدار ِ امام ِ من شد.

سلام بر صاحب ِ زیارت نامه ی عاشورا..

سلام آقا..حسابم کن..  

صدایت میکنم اینجا..

تو هم گاهی صدایم کن..

تو هم گاهی نگاهم کن..