امام صادق علیه السلام:

اَلسَّخاءُ مِن أخلاقِ الأنبیاءِ، و هُوَ عِمادُ الإیمانِ، ولایَکُونُ مُؤمِنٌ إلاّ سَخیّا، ولایَکُونُ سَخیّا إلاّ ذو یَقینٍ وهِمَّةٍ عالیَةٍ ؛ لأِنَّ السَّخاءَ شُعاعُ نورِ الیَقینِ، ومَن عَرَفَ ما قَصَدَ هانَ عَلَیهِ ما بَذَلَ؛

مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ،ج7 ،ص 17-بحارالأنوار(ط-بیروت)، ج68، ص355

السخاءُ: مبتدا مرفوع                  

مِن اخلاق: جار و مجرور-مضاف           

الانبیاءِ: مضاف الیه

مِن اخلاق الانبیاء : خبر محلا مرفوع     

و: ربط

هو: مبدل و سخا مبدل منه- مبتدا  (و یا کل جمله عطف به جمله قبل در نتیجه واو عاطف)                      

عمادُ: مبتدا-مضاف

الایمان: مضاف الیه                   

 و:ربط

لایَکُونُ: فعل مضارع منفی از افعال ناقصه

مومنٌ: اسم کان مرفوع              

 الاّ:استثنا                                                                                                      سخیاً :خبر کان و منصوب

و لایَکُونُ سَخیاً : فعل و اسم یکون

ذو یقین: مضاف و مضاف الیه- خبر                

و: عاطف

هِمَّةٍ: معطوف و خبر

عالیةٍ: نعت  برای هِمَّةٍ

لأنَّ: لام تعلیل و أَنَّ حرف مشبة بالفعل

السخاءَ: اسم ان

شُعاعُ: اسم ان -مضاف

الیقین: مضاف الیه

مِن: از ادات شرط –مبتدا 

عَرفَ: فعل ماضی- فعل شرط-خبر –محلا مجزوم-هو فاعل

ما: موصول –مفعول به

قَصدَ: فعل ماضی –جمله صله

هان: فعل ماضی-جواب شرط درمحل جزم  - هو:فاعل

ما=موصول-مفعول به

بَذلَ: جمله صله –فعل ماضی- هو فاعل         

امام صادق علیه السلام فرمود:

سخاوت از اخلاق پیامبران و ستون ایمان است . هیچ مؤمنى نیست مگر آن که بخشنده است و تنها آن کس بخشنده است که از یقین و همّت والا برخوردار باشد ؛ زیرا که بخشندگى پرتو نور یقین است . هر کس هدف را بشناسد بخشش بر او آسان شود.

 پ.ن. هدیه محضر نورانی حضرت علی علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها صلوات