الإمامُ الصّادقُ علیه السلام :

إذا أوَیتَ إلى فِراشِکَ فانظُرْ ما سَلَکتَ فی بَطنِکَ و ما کَسَبتَ فی یَومِکَ ، واذکُرْ أ نَّکَ مَیِّتٌ وأنَّ لکَ مَعادا .

بحار الأنوار : 76 / 190 / 21 منتخب میزان الحکمة : 574  

  

إذا : ظرف زمان شرطیه، مبنی بر سکون، محلا منصوب، مفعول فیه، متعلق به أوَیتَ

أوَیتَ: فعل و فاعل تَ ، جمله مضاف الیه اذا

إلى :حرف جر عامل

فِراشِکَ :مجرور به حرف جر ، و کاف مضاف الیه و مجرور 

فانظُرْ : فاء جواب شرط(جزاء) ، فعل امر و فاعل (انت)

ما : موصول ، مفعول به محلاً منصوب

سَلَکتَ : فعل ماضی و فاعل تَ ، (جمله صله محلی از اعراب ندارد) 

فی بَطنِکَ: جارو مجرور متعلق به سَلَکتَ ، کاف مضاف الیه

 

و:عطف

ما کَسَبتَ فی یَومِکَ : معطوف به جمله قبل

ما : موصول ، مفعول به محلاً منصوب

کَسَبتَ : فعل و فاعل تَ ، (جمله صله محلی از اعراب ندارد)

فی یَومِکَ : جارو مجرور متعلق به کَسَبتَ،یَوم ظرف زمان ، کاف مضاف الیه 

 

واذکُرْ :واو عطف ، فعل امر و فاعل (انت)

أ نَّکَ : أ نَّ حروف مشبهه ، کاف اسم انَّ محلاً منصوب

مَیِّتٌ : خبر انَّ مرفوع

و:عطف

أنَّ: أ نَّ حروف مشبهه

لکَ: جار و مجرور متعلق به محذوف خبر انَّ محلاً مرفوع

مَعادا :اسم انَّ منصوب   ( فکرمی کنم بخاطر عظمتش و توجه بیشتر به معاد نکره آمده)

 

امام صادق علیه ‏السلام :

هرگاه در بسترت جاى گرفتى ، بیندیش که در آن روز چه غذایى روانه شکم خود کرده ‏اى و چه به دست آورده‏ اى و به یاد آر که خواهى مرد و معادى در پیش دارى .