آیت الله محمد حسین غروى اصفهانى ( کمپانی ) . یا امامَ العصر یابنَ الطاهرینَ الطیبین یا وَلِیَّ المُؤمِنین شور محشر را عیان، با دیده یِ حق بین ببین یا ولیَّ المؤمنین . عترتِ خیرُ الوَری را ، بنگر اندر کربلا دشتِ پر رنج و بلا بَینَ مَقتولٍ وَ مَأسورٍ، بِاَیدِی الظّالِمین یا ولیَّ المؤمنین(1) . حُرمَةُ الرَّحمنِ أَضحَت، فِی انتهاکَ وَ انهِتاک اَحسَنَ اللهُ عَزاک (2) بس که خونِ حق، به ناحق ریخت، در آن سرزمین یا ولیَّ المؤمنین . از حضیضِ خاک شد تا اوج گردون، موجِ خون آسمان شد لاله گون فَاستبانَت جَمرَةً، مِن قَبلِ ما کادَت تَبین یا ولی المؤمنین (3) . اَمسَتِ الغَبراءُ حَمرا، لِدِماءٍ سائِلات مِن نُحورٍ زاکیات (4) شد پر از خون، دامنِ صحرا و ما را آستین یا ولی المؤمنین . از سمومِ کین خزان شد، گلشنِ آل رسول روضه یِ قدس بتول(5) و عَلَی الاَغصانِ لِلوَرقاءِ نَوحٌ وَ اَنین یا ولی المؤمنین(6) . لَهفُ نَفسی، قامتِ السّاعَةُ، وَ انشَقَّ القَمَر حینَ و افاهُ الحَجَر(7) رنگ خون بنشست، بر آئینه یِ غیبِ مُبین یا ولی المؤمنین . سهمِ کین، اندر مقامِ قابِ قوسین کرد جای یا که در عرشِ خدای فَهَوی ِللهِ شُکراً، وَ هوَ مَقطوعُ الوَتین یا ولی المؤمنین(8) . لَستُ اَنساهُ صَریعاً، وَ هوَ مَغشِیٌّ عَلَیه اِذ اَتَی الشِّمرُ اِلَیه (9) بُرد آن مُلحد، سَر از سَردفترِ ایمان و دین یا ولی المؤمنین . سر ز گنجِ معرفت، برداشت آن افعی صفت با کمالِ معرفت لَم یُراقِب فیهِ جَبّارَ السَّما، ذاکَ اللَّعین یا ولی المؤمنین(10) . وَ نَعاهُ بَعدَ ما ناغاهُ دَهراً، جَبرَئیل: قُتِلَ السِّبطُ الأَصیل (11) جانِ جانان کرد جان، قربانیِ جان آفرین یا ولی المؤمنین . بحرِ موّاجِ بقا، سرچشمه یِ آبِ حیات بر لبِ شطِّ فُرات لَم یَذُق حَتّی قَضی، مِن بارِدِ الماءِ المَعین یا ولی المؤمنین(12) .

وَ لَقَد أَمسی سَلیباً، وَ هوَ مِن عُلیا نَزار فَاکتَسی ثَوبَ الفِخار(13) کرد در بر جامه ای، از خونِ حلقِ نازنین یا ولی المؤمنین . روحِ قرآن، معنیِ تورات و انجیل و زبور گشت پامالِ سُتور یا لَهُ صَدراً حَوی، اَسرارَ رَبِّ العالَمین یا ولی المؤمنین(14) . اَشرَقَت شَمسُ الهُدی، مِن مَطلَعِ الرَّمحِ الطَّویل یا لَهُ رَزءٌ جَلیل (15) عالمِ تکوین شده پر نور، از آن مه جبین یا ولی المؤمنین . کوکبِ دُرِّیُ و مصباحِ ازل، مِشکاتِ نور سرد از کنجِ تنور فَانثَنی رَأسُ العُلی، ذُلّاً لَهُ وَ هوَ حَزین یا ولی المؤمنین(16) . فی حَباءٍ لَم یَخُب، وَفّادُهُ عِندَ الوُفُود آحرَقُوا (َاَضرَمُوا) نارَ الحُقُود(17) شعله یِ او زد عَلَم، بر قُبِّه یِ عرشِ برین یا ولی المؤمنین . کعبه یِ توحید شد پامالِ جمعی پیلِ مست یا گروهی بت پرست فَاستَحَلُّوا وَ استَباحُوا، ثِقلَ خَیرِ المُرسَلین یا ولی المؤمنین(18) . أَبرزَت اَسری، بَناتُ الوَحیِ، رَبّاتُ الخُدُور حَسَّراً حُرَّی الصُّدُور(19) همنشینِ ناله و همراهِ آهِ آتشین یا ولی المؤمنین . بانوانِ ملکِ یثرب، رهسپارِ شامِ شوم همچو سَبیِ ترک و روم(20) ناوِباتٌ باکِیاتٌ، خَلفَ زینِ العابِدین یا ولی المؤمنین(21) . قائِدُ الاِسلامِ اَمسی، فی قُیودٍ مِن حَدید وَ هوَ یُهدی لِیَزید(22) شاهبازِ اوجِ وحدت، شد به دامِ مشرکین یا ولی المؤمنین . ای امامِ منتظر، ای شهسوارِ نَشأَتَین یا لَثاراتِ الحُسَین (23) سَیِّدی قُم، فَمَتی تَشفی صُدُورَ المُسلِمین یا ولیَّ المؤمنین (24) ـــــــــــــــــــــ توضیح برخی لغات و عبارات متن بالا . 1 خاندان بهترین خلق خدا(پیامبر)؛ یا در سرزمین کربلا کشته شدند و یا به دست ظالمان اسیر گشتند. . 2در فاجعه کربلا، حرمت خداوند رحمن بارها هتک شد، و همین باعث شد که اینک تو بی کس و تنها باشی، خداوند تنهایی و بی کسی شما را به نیکوترین وجه جبران فرماید. . 3برگرفته از آیه 52 سوره مبارکه زخرف “ولا یکاد یبین”. که جریان فرعون است با حضرت موسی (علیه السلام) که آن حضرت نوعی لکنت در زبان مبارکشان بوده، و گفته اند بدان خاطر بوده که در کودکی فرعون می خواست او را آزمایش کند ببیند که آیا این همان کسی است که روزی بساط او را بر خواهد چید؟ لذا فرمان داد در طرفی ظرفهای پر از طلا بگذارند، و در طرف دیگر مجره ای از آتش، موسی خواست به طرف طلا برود، اما به امر خداوند، جبرئیل او را به طرف آتش برد و قدری از آن به زبان موسی خورد، و زبانش لکنت گرفت و این باعث برطرف شدن شک فرعون گردید و در نهایت باعث هلاک او شد. . 4 غبراء: زمین. حمرا: سرخ. :: زمین سرخ شد از ریخته شدن و روان شدن خونهای سرهای بریده و نحر شده آن انسانهای پاک. . 5سموم: بادها و طوفانهای سرد و شدید که گل و گیاه را می خشکاند، باد پاییزی. . 6بخاطر این مصیبت بزرگ، بر برگهای گلهای روضه بتول (حضرت زهرا علیهما السلام) غبار نوحه و ناله نشست. . 7در این هنگام ناله حسرت از دلم برخاست و ماهم دو نیم شد چون شنیدم به آن حضرت هجوم بردند و سنگ زدند. . 8در این حال که رگهای گردن آن حضرت را بریدند به سجده شکر افتاد. . 9هرگز فراموش نمی کنم آن زمانی را که حضرت از شدت جراحات بیهوش شده بود، و در این حال شمر ملعون به سوی او آمد. . 10در انجام این عمل آن ملعون رعایت عظمت خداوند جبار آسمانها را ننمود. . 11و جبرئیل که روزگاری با او هم صحبت بود، در این هنگام مرگ و شهادت او را در آسمانها ندا داد: که آگاه شوید که فرزند آن خاندان اصیل و پاک به شهادت رسید. . 12ازتشنگی جان داد و آبی ننوشید تا از آن آب گوارای الهی سیراب گردید. . 13در آن روز همه چیزش را به غارت بردند در حالی که او بزرگترین مردان خاندان نزار (جد اعلای قریش) بود و بدین سبب لباس افتخار را بر تن کرد. . 14آه! چه سینه ای که اسرار پروردگار عالمیان را در بر داشت. . 15در آن روز خورشید هدایت از بالای آن نیزه بلند طلوع کرد، آه چه مصیبت بزرگی. . 16خطاب به امام زمان عرض می کند که: ای ولی مؤمنین! ای امام زمان! ببین راس علو و بزرگی از این همه مصیبت تحقیرآمیز به زیر افتاده و محزون است. . 17خانه ای که از کثرت بخشش دست هیچ آرزومندی از آن خالی برنمی گشت، کینه توزان آتش افروختند و آن را سوختند. . 18ای ولی مؤمنین! ببین چگونه حلال و مباح شمردند قتل و کشتن ثقل(اصغر) بهترین پیامبران الهی را. . 19ای امام زمان! دختران خاندان وحی را که پرده نشین و محجوب بودند را ببین که چگونه در میان نامحرمان به اسارت نشسته اند، و این موجب سوزش و حسرت دلهای خوبان گردیده. . 20 سَبیِ ترک و روم: اسیران ترک و روم که به بردگی می گرفتند و در بازارهای عرب و عجم می فرختند. . 21ای امام زمان، و ای سرور مؤمنان! ببین آن بانوان را که اینک در حال گریه و ندبه پشت سر امام زین العابدین (علیه السلام) به اسارت رفته اند. . 22ببین چگونه پیشوای اسلام (حضرت سجاد ع) در بند و زنجیر آهنین بسر می برد و به عنوان برده به یزید هدیه می شود!؟ . 23 نشاتین: دو جهان. یا لثارات الحسین: ای خونخواهان حسین بپا خیزید. (این شعار کسانی است که هر زمان به خونخواهی امام حسین علیه السلام بپا خواسته و قیام کرده اند این شعارشان بوده و یاران حضرت مهدی علیه السلام نیز این شعار را دارند). . 24 ای آقای من برخیز، پس کی با قیام خویش دلهای مؤمنان را شفا خواهی داد؟ ای ولی و ای سرور مؤمنان!